شرکت نوپا (Startup) شرکتی است که بوسیله یک فرد کارآفرین برای تحقق یک طرح تجاری عموماً مبتنی بر فناوری‌های جدید پایه‌گذاری شده‌است. چنین شرکت‌هایی به مدد استفاده از فناوری‌های جدید از یک سو و افزایش شمار افراد تحصیلکرده در کشور از رشد قابل ملاحظه‌ای برخوردار شده‌اند. بنابراین در این مقاله مفاهیم زیربنایی شرکت‌های نوپا تشریح شده است.
تعریف شرکت نوپا (استارتاپ)
استارتاپ نوعی کسبوکار نوپاست که با هدف ارائه راه‌حل‌های خلاقانه برای مسائل موجود شکل می‌گیرد. این مفهوم نخستین‌بار در سیلیکون‌ولی سن‌فرانسیسکو رواج یافت و امروزه به‌ویژه در حوزه فناوری کاربرد فراوان دارد.
ویژگی اصلی استارتاپ، نوآوری، عدم قطعیت در موفقیت و تلاش برای یافتن مدلی تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر است. استارتاپ را می‌توان فراتر از یک شرکت تجاری، نوعی فرهنگ دانست که بر خلاقیت، تغییر و جستجوی روش‌های نو برای بهبود زندگی انسانها استوار است.
شرکت نوپا (استارتاپ) یک کسبوکار جدید است. کسب‌وکاری که عموماً حول محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل رشد بالایی دارد. استارت آپ یک نهاد انسانی است که برای ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایطی که ابهام بالایی وجود دارد به وجود آمده است..
انجمن بازاریابی آمریکا
استارت آپ یا استارتاپ به کسب‌وکارهایی گفته می‌شود که قبل از آن هیچ نمونه مشابه دیگری در کشور و حتی دنیا وجود نداشته باشد، این بدان معنی است که استارتاپ برای اولین بار توسط اشخاص یا شرکت‌ها تاسیس شود.
استارت آپ شرکتی است که تلاش می‌کند مشکلات مردم را زمانی که راه حل واضحی برای آنها وجود ندارد و موفقیت تضمین نشده است، برطرف نماید. افرادی که دستی بر اتش دارند استارت آپ‌ها را به عنوان فرهنگ تغییر یا ابداع روش‌ها و ایده‌های فعلی تعریف می‌کنند که برای حل کردن مشکلات اساسی افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بررسی تاریخی استارتاپ‌ها
ترویج مفهوم استارتاپ خیلی قدیمی نیست و شاید تنها یک یا دو دهه از استفاده از این لفظ در ایران و سایر نقاط جهان می‌گذرد. استارتاپ‌ها نیز محصول حوزه مدیریت کارآفرینی بوده و ریشه در ادبیات کارآفرینی سازمانی دارد.
مطمئناً می‌توان شروع آن را با شروع تمدن در بین انسانها و خرید و فروش محصولات مختلف گره زد. اما آغاز استفاده از مفهوم استارت آپ به سال حدود ۱۹۱۱ میلادی برمی‌گردد که آغاز آنها با شرکت‌های Silicon Valley شروع شد. یکی از مهمترین محصولات این شرکت، استارت آپ IBM بود که اسم آن از International Business Machines برگرفته شده است. این استارت آپ در سالیان بعد موفق شد که خود را به عنوان یکی از غول‌های تولید کننده نرم‌افزار در دنیا معرفی کند.
یکی از قدیمی‌ترین و موفق‌ترین استارت آپ‌های دنیا، شرکت اپل است که توسط استیو جابز راه‌اندازی شد. یکی دیگر از استارت آپ‌های معروف جهان نیز استارت آپ گوگل است که ایده آن در سال ۱۹۹۷ مطرح شد و در سال ۱۹۹۸ آغاز به کار و محصول خود را تولید کرد. امروزه می‌توان موتور جستجوی گوگل را به عنوان پیچیده‌ترین و قویترین موتور جستجو در جهان معرفی کرد.
تعریف شرکت نوپا (استارتاپ)
در محیط‌های پویا موسساتی تأسیس می‌شوند که نیاز به توسعه رفتار کارآفرینی (نوآوری، مخاطره پذیری و نوسازی استراتژیک) به منظور رقابت به صورت موفق و ایجاد ارزش، هر دو برای خود و برای سیستم‌های اقتصادی به عنوان یک کل دارند. منابع انسانی نقش مهمی را ایفا می‌نمایند تا آنجا که آنها می‌توانند موشق یا مانع کارآفرینی شرکت شوند. تواناسازی کارکنان برای نوآوری، ریسک پذیری و مبادله دانش لازم هستند، همراه با سیستم‌های پاداش که این نوع رفتار را تشویق می‌نماید.
اهمیت استارتاپ‌ها
معمولاً یک شرکت نوپای موفق قابلیت رشد بیشتری نسبت به یک شرکت جا افتاده دارد، یعنی می‌تواند با سرمایه‌ای کمتر، نیروی کار یا زمینه رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های قدیمی داشته باشد. قابلیت‌های پویا و چابکی سازمانی شرکت‌های نوپا به آنها این امکان را می‌دهد تا رقبای قدیمی و سنتی بازار را به چالش بکشند.
فینتک نمونه‌ای از یک شرکت نوپا (استارتاپ) که بانکداری سنتی را به مخاطره انداخته است. چنین کسب‌وکارهایی از مزایای متعددی برخودار هستند و البته مشکلات و محدودیت‌های خود را نیز دارند.
شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر شکلی و به هر اندازه‌ای ایجاد شوند. سرمایه‌گذارها به‌طور کلی به آن دسته از شرکت‌های نوپایی جلب می‌شوند که نسبت خطر به سود بالایی دارند و مقیاس پذیرتر هستند. بنابراین هزینه راه‌اندازی کمتر، ریسک زیاد و توان بالقوه بالایی برای برگرداندن سرمایه دارند. شرکت‌های نوپا برای رشد سریع خود نیاز به جذب سرمایه دارند و در این راه گزینه‌های مختلفی دارند.
شرکت‌های دیگر یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به شرکت‌های نوپا با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند. در عمل خیلی از شرکت‌های نوپا توسط بنیان‌گذارانشان سرمایه‌گذاری می‌شوند.
تفاوت استارتاپ با کسب‌وکارهای دیگر
معمولا همه فکر می‌کنند استارتاپ‌ها بر پایه ایده نوآورانه و خلاقانه‌ای راه اندازی می‌شوند که در قسمت تعاریف متوجه شدید که همه استارتاپ‌ها اساسا اینطور نیستند!
معمولا استارتاپ‌ها به گونه‌ای هستند که کمتر کسی می‌تواند از آن کپی کند و در این صورت است که اکثر آنها کم رقیب یا حتی بی رقیب ظاهر می‌شوند. اما تمرکز اصلی استارت آپ‌ها روی صحیح دیده شدن و همچنین بیشتر دیده شدن است. چون قرار است ایده شان برای رفع نیاز افراد زیادی کاربرد داشته باشد.
معمولا استارتاپ‌ها برای راه اندازی نیاز به سرمایه زیادی دارند و به خاطر همین مورد هم اکثرا استارت آپ‌ها با حمایت مالی و سرمایه گذار کارشان را شروع می‌کنند. امروزه شرکت‌های زیادی با عنوان شتاب‌دهنده استارتاپ که به راه اندازی کسب‌وکارهای نوپا و استارت آپ‌ها کمک می‌کنند وجود دارند .
مقیاس‌پذیری یکی از تفاوت‌های اصلی استارتاپ‌ها با دیگر کسب‌وکارهای اینترنتی است. البته مقیاس‌پذیری در برخی از استارتاپ‌ها چشمگیر نیست. منظور از مقیاس‌پذیری همان رشد کسبوکار نسبت به هزینه‌های آن می‌باشد.
مدیریت منابع انسانی استارتاپ‌ها
استارتاپ‌ها در آغاز با چالش‌های نیروی کار و منابع انسانی روبه‌رو هستند. بسیاری برای کاهش هزینه‌ها از دفتر مجازی یا فضای کار مشترک استفاده می‌کنند. مسائل حقوقی مرتبط با محصول یا خدمت نیز پیچیدگی‌های خاص خود را دارد.
ترکیب تیم، تعهد اعضا و شیوه همکاری نقش حیاتی در موفقیت دارد. مدیریت منابع انسانی در استارتاپ‌ها کمتر مورد پژوهش قرار گرفته‌است. با این حال، این حوزه نقشی کلیدی در رشد و توسعه شرکت‌های نوپا ایفا می‌کند.
علاقه به پیوند مدیریت منابع انسانی و کارآفرینی از اوایل هزاره سوم افزایش یافت. در نهایت، مدیریت منابع انسانی استارتاپ‌ها راهی برای بهره‌گیری از توان خلاقیت و نوآوری اعضاست.
فصل دوم و ادبیات پژوهش مدیریت کارآفرینی
فصل دوم و ادبیات پژوهش در زمینه مدیریت کارآفرینی توسط پایگاه پارس‌مدیر به نگارش درآمده است. این فصل دوم در پایان‌نامه‌ای با هدف ارزیابی مدیریت کارآفرینی پایگاه پارس‌مدیر تهیه شده و به نگارش در آمده است. بنابراین مالکیت معنوی آن با پایگاه پارس مدیر است و بازنشر آن از نظر قانونی و اخلاقی صحیح نیست. مبانی نظری و ادبیات پژوهش مدیریت کارآفرینی را می‌توانید خریداری کنید.
وظایف شرکت نوپا (استارتاپ)
وظیفه مهم در راه‌اندازی یک کسبوکار، تحقیق برای اعتبار، ارزیابی و توسعه ایده یا مفاهیم آن کسبوکار است. اگر ارزش یک شرکت بر اساس فناوری آن شرکت باشد، مهم است که بنیان‌گذاران از مالکیت معنوی ایده‌های خود حفاظت کنند. بخش عمومی نیز در راستای اهداف دولت کارآفرین به توسعه استارتاپ‌ها و کارآفرینی در سازمان‌های دولتی اقبال زیادی دارد.
در تعریف شرکت نوپا (استارتاپ) بر این مسئله تاکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فنآوری اطلاعات باشد. با این وجود بسیاری از استارت آپ‌ها در سال‌های اخیر حول محور فناوری‌های جدید شکل گرفته‌اند.
شاید به‌همین دلیل در برخی تعاریف به این مسئله هم اشاره می‌شود که استارت آپ باید در حوزه فناوری‌های نوین فعال باشد. علاوه بر این از آنجایی که هدف از راه‌اندازی یک استارتاپ پیدا کردن مدل کسبوکار است؛ عمر آن نمی‌تواند طولانی باشد و معمولا بعد از گذشت چند سال به موفقیت می‌رسد یا بودجه‌ی آن تمام می‌شود و شکست می‌خورد.
سخن پایانی
به‌طور خلاصه می‌توان گفت که استارت آپ نوعی کارآفرینی مدرن محسوب می‌شود که برپایه فناوری فعالیت دارد. اما لزوما هر کسب‌وکاری که برپایه فناوری باشد استارتاپ نیست. کلیه استارت اپها به نوعی از تکنولوژی استفاده می‌کنند. لازم به ذکر است که از موقعی که ایده شروع استارت اپ به ذهن خطور می‌کند تا مرحله سود دهی یکسری مراحل را شامل می‌شود. شرکت‌های نوپا معمولاً به دنبال جذب حمایت مالی هستند. و هم‌زمان به دنبال ایجاد مزیت‌های رقابتی نسبت به سایر رقبا هستند. از این رو این شرکت‌ها می‌کوشند تا با بازاریابی و ایجاد یک شبکه فروش منسجم زمینه مناسبی برای کسبوکار خود فراهم کنند. با این حال، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا یک نوع سرمایه‌گذاری خطرپذیر دانسته می‌شود.
منبع: فلاح، مادق. صنایع و شرکت‌ها. تهران: پارس‌مدیر.
نگارنده: پشتیبانی پارس‌مدیر | 
