پرسشنامه عدالت فضایی

دانلود پرسشنامه عدالت فضایی دارای روایی، پایایی، منبع استاندارد و شیوه تفسیر

تعریف: مفهومی و عملیاتی

تعداد سوالات: ۱۵ گویه با طیف لیکرت پنج درجه

ابعاد: «زیرساخت‌ها و خدمات عمومی»؛ «احساس برخورداری و تبعیض فضایی»؛ «عدالت در سیاست‌گذاری فضایی»

تعریف مفهومی و عملیاتی پرسشنامه عدالت فضایی

تعریف مفهومی: عدالت فضایی به معنای توزیع منصفانه منابع، خدمات، فرصت‌ها و امکانات در پهنه جغرافیایی جامعه است، به‌گونه‌ای که جایگاه مکانی افراد تأثیری بر دسترسی آن‌ها به حقوق، فرصت‌ها و کیفیت زندگی نداشته باشد. این مفهوم ریشه در تلفیق نظریه‌های عدالت اجتماعی و جغرافیای انسانی دارد و بر این اصل استوار است که فضا نه‌تنها بازتابی از ساختارهای قدرت و تصمیم‌گیری است، بلکه خود عاملی در بازتولید نابرابری‌ها محسوب می‌شود.

عدالت فضایی در عمل، به معنای برخورداری همه افراد از حق برابر در استفاده از خدمات عمومی، زیرساخت‌های شهری، محیط زیست سالم، حمل‌ونقل، آموزش و بهداشت، صرف‌نظر از محل سکونت یا طبقه اجتماعی است. این عدالت نه‌تنها به توزیع، بلکه به فرآیندهای تصمیم‌گیری، مشارکت شهروندان و ساختارهای نهادی نیز مربوط می‌شود؛ چرا که چگونگی تخصیص منابع و صدای چه کسانی شنیده می‌شود، نقشی اساسی در تحقق یا عدم تحقق آن ایفا می‌کند.

تعریف عملیاتی: برای سنجش این سازه از ابزار پرسشنامه عدالت فضایی استفاده شد. این پرسشنامه شامل ۳ سازه اصلی و ۱۵ گویه است. برای سنجش امتیاز هر گویه از نمره‌گذاری با طیف لیکرت پنج درجه استفاده گردید. امتیاز هر سازه نیز با استفاده از میانگین امتیازات گویه‌های مربوط به آن سازه، برآوردشدنی است.

شیوه تفسیر: از آنجا که امتیاز نهایی هر سازه براساس میانگین نمرات گویه‌های تشکیل دهنده آن قابل برآورد است بنابراین نمره نهایی هر سازه بین ۱ تا ۵ خواهد بود. اگر میانگین بالای سه (حد متوسط طیف لیکرت) برآورد شود در این صورت وضعیت سازه مورد بررسی مطلوب است. همچنین می‌توان از آزمون تی-تک نمونه برای بررسی معناداری نتایج استفاده کرد. پرسشنامه شامل ۱۵ گویه است که با طیف لیکرت پنج‌درجه‌ای (۱ = کاملاً مخالفم تا ۵ = کاملاً موافقم) امتیازدهی می‌شود. بنابراین، حداقل نمره ممکن ۱۵ و حداکثر نمره ۷۵ خواهد بود.