فردریک تیلور

فردریک تیلور (۱۸۵۶-۱۹۱۵) مهندسی آمریکایی است که اصول مدیریت علمی را پایه گذاری کرد و به عنوان پدر مدیریت علمی شناخته می‌شود. به سال ۱۸۵۶ در آمریکا متولد شد و در سال ۱۹۱۵  درگذشت. او مهندس مکانیک آمریکایی بود که سعی در بهبود کارایی صنعت داشت. تیلور به عنوان پدر مدیریت علمی شناخته می‌شود و همچنین از اولین مشاوران مدیریت بود. وی مطالعات خود را در سال ۱۸۸۵ در صنعت فولاد میدویلو بتلهم آغاز کرد و در حدود سال ۱۸۷۸ چهار اصل اساسی و مهم مدیریت علمی را ارائه نمود. فردریک تیلور در کنار هنری فایول و ماکس وبر به عنوان یکی از سه پیشگام تئوری‌های مدیریت کلاسیک شناخته می‌شود.

تیلور معتقد بود که روش مدیریت علمی باید جانشین روش آزمون و و خطا شود. همچنین مطالعات حرکت سنجی و زمان‌سنجی را توصیه می‌کرد سعی نمود تا استانداردهایی را برای تولید تدوین کند. به نظر وی کارکنانی برای انجام کار باید انتخاب شوند که مهارت لازم برای انجام کار به صورت اثر بخش و کارا را داشته باشند. همچنین تهیه برنامه‌های آموزشی برای آموزش کار به کارگر از دیگر فعالیت‌های او می‌باشد در نهایت، تیلور معتقد بود که کار و مسئولیت باید به صورت مساوی میان مدیران و کارکنان تقسیم شود.

دیدگاه فردریک تیلور در حوزه مدیریت

فردریک تیلور (Frederick Taylor) یکی از پیشگامان تئوری‌های سازمان و مدیریت است. فکر می‌کرد با تجزیه و تحلیل شغل بهترین راه برای انجام آن پیدا می‌شود. یکی از فعالیت‌های به یاد ماندنی او بهبود نرخ زمان‌سنجی است که بعدها با روشهای حرکت سنجی که توسط فرانک گیلبرت ارائه شده بود ترکیب گردید. رشته جدیدی با عنوان زمان و حرکت سنجی معرفی شد. او یک شغل را به اجزای تشکیل دهنده آن تجزیه کرد و بارها هرکدام از آن‌ها را اندازه‌گیری کرد.

تیلور بر ضرورت علمی کردن فعالیت‌های هر شغل و تدوین قوانین حرکت برای انجام آن تأکید داشت. حرکت سنجی برتجزیه فعالیت‌های یک شغل یا کار و کاهش حرکتهای جسمانی آن تا حد حرکتهای ضروری و اساسی دلالت دارد. کارگران در برابر روش‌های مطالعه حرکت، زمان و استاندارد کردن وظایف مقاومت می‌کردند. کلید رویکرد مدیریت علمی مفهوم انسان به عنوان ماشین می‌باشد. به او به این دلیل که به تمامی عناصر دخیل در تولید به یک نوع نگاه می‌کرد و کارگر را مثل سایر ابزارکار در نظر گرفته بود، انتقاداتی وارد شد و بعدها سبک‌های جایگزینی برای روش او ارائه شد.