منظومه (Research Schema) چارچوبی منسجم و نظام‌مند است که مسئله، هدف، نظریه، روش و یافته‌های پژوهش را در یک مسیر فکری هم‌پیوند می‌سازد. این بخش یکی از چالش‌های اساسی پژوهشگران برای ثبت پروپوزال در سامانه ایرانداک است.
در فرایند تدوین پایان‌نامه کارشناسی ارشد یا رساله دکتری، بسیاری از پژوهشگران با اصطلاح جدیدی به‌نام «منظومه پژوهش» مواجه می‌شوند؛ مفهومی که در فرم‌های ارزیابی ایرانداک جایگاه ویژه‌ای یافته و پاسخ‌گویی دقیق به آن، یکی از شروط تأیید نهایی پیشنهاده است. این واژه گرچه ممکن است در ابتدا گنگ به‌نظر برسد، اما در واقع ناظر بر یک اصل بنیادین در نگارش علمی است: انسجام، یکپارچگی و پیوند منطقی اجزای پژوهش. در این نوشتار، با تعریف دقیق، ساختار پیشنهادی، و نمونه‌ای کاربردی از یک پژوهش واقعی در پایگاه پارس‌مدیر، مفهوم منظومه را روشن می‌کنیم.
تعریف منظومه در پژوهش
منظومه پژوهش چارچوب نظری و روش‌شناختی است که در آن بیان مسئله، هدف، پرسش، نظریه، روش تحقیق و یافته‌ها همچون قطعات یک سازوکار دقیق، در پیوندی نظام‌مند قرار می‌گیرند. در این منظومه، هر جزء باید مکمل جزء دیگر باشد و هیچ بخشی نباید بی‌ارتباط یا معلق باشد. اگر تحقیق را سفری فکری بدانیم، منظومه همان نقشه راه این سفر است.
واقعیت آن است که بسیاری از پژوهش‌ها علی‌رغم ارزش موضوعی، در مرحله تدوین و ارائه دچار گسیختگی مفهومی هستند؛ گاه پرسش تحقیق با چارچوب نظری هم‌راستا نیست، یا روش گردآوری داده‌ها تناسبی با ماهیت مسئله ندارد. این گسست‌ها محصول نبود نگاه منظومه‌ای در طرح تحقیق است.
برای رسیدن به چنین سطحی از انسجام، پژوهشگر باید بینش نظری، مهارت روش‌شناختی و آگاهی نسبت به ساختار کلان پژوهش را توأمان داشته باشد. در این مسیر، مفهوم منظومه نه یک الزام اداری، بلکه روح پنهان یک پژوهش اصیل است.
نمونه کاربردی منظومه پژوهش برای پر کردن فرم ایرانداک
نمونه کاربردی: منظومه در پژوهش «مدلسازی فراشخصی‌سازی خدمات پژوهشی در پایگاه پارس‌مدیر»
در این مطالعه، مسئله اصلی، نبود خدمات پژوهشی شخصی‌سازی‌شده برای کاربران گوناگون است. پژوهش با هدف طراحی مدلی برای فراشخصی‌سازی خدمات، به‌شیوه‌ای که همزمان پاسخگوی نیازهای متنوع پژوهشگران باشد، تعریف شده است.
چارچوب نظری پژوهش بر پایه نظریه بازیابی خدمات، فنون هوش مصنوعی و الگوی پلتفرم‌محور طراحی شد. روش‌شناسی پژوهش، ترکیبی از تحلیل کیفی مضمون و مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) بود. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های تخصصی و تحلیل وب‌متریک‌های پایگاه پارس‌مدیر گردآوری شدند.
در این منظومه، مسئله ناظر بر چالش خدمات ایستا و عمومی بود، هدف پژوهش بر طراحی راهکاری فراشخصی تأکید داشت، نظریه‌ها نقش جهت‌دهنده داشتند، روش تحلیل داده‌ها در راستای آزمون الگو بود و نهایتاً یافته‌ها در قالب مدل نهایی به طراحی سامانه هوشمند خدمات پژوهشی انجامید.
به این ترتیب، اجزای پژوهش به‌شکل منظومه‌ای هم‌پیوند، از طرح مسئله تا راهکار نهایی، در یک زنجیره منسجم علمی شکل گرفتند.
سخن پایانی
پاسخ دقیق و متفکرانه به بخش «منظومه» در فرم‌های پژوهشی، نه‌تنها روند تأیید پروپوزال را تسهیل می‌کند، بلکه نشانگر بلوغ علمی و انسجام ذهنی پژوهشگر است. پژوهشی که از ابتدا تا انتها بر مدار یک طرح روشن طراحی شود، هم برای داوران قابل فهم‌تر است و هم در فرآیند نگارش، تدوین، و دفاع، پایداری و انسجام بیشتری خواهد داشت. منظومه پژوهش ما را وادار می‌کند تا از آغاز، به هر جزء پروژه به چشم یک حلقه از زنجیره علمی نگاه کنیم: از جرقه نخست در ذهن پژوهشگر تا پاسخ نهایی به پرسش اصلی، هر بخش باید در هماهنگی با بخش‌های دیگر قرار گیرد. این همان چیزی‌ست که یک تحقیق را از «جمع‌آوری اطلاعات» به «تولید دانش» ارتقا می‌دهد.
منبع: حبیبی، آرش. روش پژوهش پیشرفته. تهران: پارس‌مدیر.
نگارنده: پشتیبانی پارس‌مدیر | 
