صنعت نفت

صنعت نفت (Petroleum industry) شامل اکتشاف، استخراج، پالایش، حملونقل و توزیع نفت خام و گاز طبیعی برای تأمین انرژی و تولید محصولات پتروشیمی است. این صنعت نفت یکی از صنایع استراتژیک و حیاتی در جهان است که تأثیر قابلتوجهی بر اقتصاد، سیاست و محیطزیست دارد.
به دلیل نقش کلیدی نفت در مدیریت انرژی، تولید مواد اولیه برای سایر صنایع، ایجاد اشتغال و تأثیرگذاری بر اقتصاد جهانی، این صنعت به عنوان “صنعت مادر” شناخته میشود. با این حال، در سالهای اخیر، با توجه به مشکلات زیستمحیطی و توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، چالشهای جدیدی برای این صنعت به وجود آمده است.
صنعت نفت شامل اکتشاف، استخراج، پالایش، توزیع و فروش محصولات نفتی و گازی میشود. صنایع نفتی در همه دنیا بویژه در ایران از جایگاهی کلیدی برخوردار است و اقتصاد کشور با این صنعت گره خورده است. نظر به اهمیت موضوع در این نوشتار کوشش بر آن است تا صنعت نفت از مناظر گوناگون مورد واکاوی قرار گیرد.
مقدمهای بر صنعت نفت
صنعت نفت به انگلیسی “Oil Industry” یا “Petroleum Industry” گفته میشود.
- واژه Oil Industry بیشتر به کل صنعت نفت (شامل استخراج، پالایش و توزیع) اشاره دارد.
- واژه Petroleum Industry معمولاً به صنعت نفت و گاز بهطور کلی اشاره میکند.
- واژه “Petroleum” شامل هر دو نفت خام و گاز طبیعی است.
همچنین بخشهای مختلف این صنعت به انگلیسی عبارتاند از:
- بخش بالادستی (Upstream): اکتشاف و استخراج
- بخش میاندستی (Midstream): حملونقل و ذخیرهسازی
- بخش پاییندستی(Downstream): پالایش و توزیع
بالادستی (Upstream): شامل اکتشاف و استخراج نفت خام و گاز طبیعی از زمین یا دریا. شرکتهای بزرگی مانند آرامکو، بیپی، توتال و اگزونموبیل در این بخش فعالیت میکنند.
میاندستی (Midstream): شامل حملونقل، ذخیرهسازی و انتقال نفت خام و گاز طبیعی از طریق خطوط لوله، تانکرها و کشتیها.
پاییندستی (Downstream): شامل پالایش نفت خام به محصولات مختلف مانند بنزین، گازوئیل، نفت سفید، قیر و پتروشیمیها و همچنین توزیع و فروش این محصولات.
اهمیت صنعت نفت
مهمترین جنبههای کلان اهمیت صنعت نفت عبارتند از:
اقتصادی: منبع اصلی درآمد بسیاری از کشورها، بهویژه کشورهای صادرکننده نفت مانند ایران، عربستان، روسیه و ونزوئلا.
سیاسی: نقش کلیدی در سیاستهای بینالمللی دارد و منجر به ایجاد سازمانهایی مانند اوپک شده است.
محیطزیستی: استفاده از سوختهای فسیلی باعث آلودگی هوا، تغییرات اقلیمی و مسائل زیستمحیطی گستردهای شده است که منجر به افزایش توجه به انرژیهای تجدیدپذیر شده است.
چالشهای این صنعت نیز عبارتند از:
- نوسانات قیمت نفت در بازار جهانی
- تحریمها و مسائل ژئوپلیتیک
- افزایش رقابت انرژیهای تجدیدپذیر
- کاهش منابع نفتی و افزایش هزینههای استخراج
اینکه نفت در ایران یک بلا است یا منفعت در میان پژوهشگران همواره مورد پرسشگری است. پس از ملی شدن این صنعت، اقتصاد به نفت وابسته شد و کسبوکارهای خرد و غیرنفتی به حاشیه رفت. اینکه عربستان چگونه با نفت شکوفا شد و ایران به قهقرا رفت یک پرسش کلیدی است.
تاریخچه صنعت نفت در جهان
نفت از هزاران سال پیش بهعنوان مادهای طبیعی شناخته شده بود، اما صنعت نفت به شکل مدرن از قرن نوزدهم آغاز شد.
استخراج اولیه نفت:
شواهدی از استفاده از قیر طبیعی در تمدنهای باستانی مانند بینالنهرین، ایران و چین وجود دارد.
در قرن چهارم میلادی، چینیها چاههای نفتی اولیه را با استفاده از ابزارهای ابتدایی حفر میکردند.
ظهور صنعت مدرن نفت:
۱۸۵۹: اولین چاه نفت مدرن توسط ادوین دریک در پنسیلوانیای آمریکا حفاری شد که آغازگر عصر جدیدی در صنعت نفت بود.
1870: تأسیس شرکت استاندارد اویل توسط جان دی. راکفلر که تبدیل به اولین غول نفتی جهان شد.
1901: کشف نفت در میدان اسپایندلتاپ (تگزاس) و آغاز توسعه صنعت نفت در آمریکا.
توسعه جهانی و جنگها:
اوایل قرن ۲۰: گسترش استخراج نفت در خاورمیانه، روسیه و آمریکای جنوبی.
جنگ جهانی اول و دوم: اهمیت استراتژیک نفت افزایش یافت و کشورها برای تأمین منابع انرژی خود وارد رقابت شدند.
1960: تأسیس اوپک (سازمان کشورهای صادرکننده نفت) توسط ایران، عراق، عربستان، کویت و ونزوئلا.
1973: بحران نفتی ناشی از تحریم نفتی کشورهای عربی علیه غرب.
تاریخچه صنعت نفت در ایران
کشف و استخراج اولیه:
ایران یکی از اولین کشورهای جهان بود که به صنعت نفت وارد شد.
1901: امتیاز اکتشاف نفت ایران توسط ویلیام دارسی از مظفرالدین شاه قاجار گرفته شد.
1908: کشف اولین میدان نفتی بزرگ ایران در مسجدسلیمان توسط مهندسان انگلیسی.
تأسیس شرکت نفت ایران و انگلیس:
در پی کشف نفت، شرکت نفت ایران و انگلیس (AIOC) در سال ۱۹۰۹ تأسیس شد که بعدها به بریتیش پترولیوم (BP) تبدیل شد.
انگلیس کنترل اصلی این شرکت را در اختیار داشت و بخش بزرگی از درآمد نفتی ایران به این کشور میرسید.
ملی شدن صنعت نفت:
نارضایتی از سلطه انگلیس بر نفت ایران باعث شد که در سال ۱۹۵۱، دکتر محمد مصدق صنعت نفت را ملی اعلام کند.
این اقدام با واکنش شدید انگلیس و آمریکا مواجه شد و در نهایت با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، مصدق سرنگون و شرکت ملی نفت ایران به طور محدود بازگردانده شد.
پس از انقلاب ۱۳۵۷:
پس از انقلاب اسلامی، ایران کنترل کامل صنعت نفت را در دست گرفت.
تحریمهای اقتصادی و جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰-۱۹۸۸) تأثیر زیادی بر تولید و صادرات نفت ایران گذاشت.
در سالهای اخیر، تحریمهای بینالمللی همچنان یکی از چالشهای اساسی صنعت نفت ایران بوده است.
چرا صنعت نفت یک صنعت مادر است؟
صنعت نفت را به عنوان یک صنعت مادر (Mother Industry) میشناسند، زیرا پایه و اساس بسیاری از صنایع دیگر را تشکیل میدهد. در ادامه، دلایل اصلی این موضوع را بررسی میکنیم:
۱. تأمین انرژی برای سایر صنایع
نفت و گاز مهمترین منابع انرژی در جهان هستند و بسیاری از صنایع بدون آنها قادر به فعالیت نیستند. صنایعی مانند حملونقل، تولید برق، فولاد، سیمان، کشاورزی و خودروسازی به شدت به انرژی حاصل از نفت وابستهاند.
۲. تولید مواد اولیه برای صنایع پاییندستی
نفت خام پس از پالایش، به محصولات مختلفی تبدیل میشود که در صنایع گوناگون استفاده میشوند، مانند:
پتروشیمی: تولید پلاستیک، الیاف مصنوعی، کودهای شیمیایی، رنگها، داروها و شویندهها.
خودروسازی: تولید روغنهای صنعتی، لاستیک و سوخت.
ساختمانسازی: تولید قیر، عایقهای صنعتی و رنگها.
3. اشتغالزایی گسترده
صنعت نفت بهطور مستقیم و غیرمستقیم باعث اشتغال در بخشهای مختلف میشود:
مستقیم: در بخشهای اکتشاف، استخراج، پالایش و توزیع.
غیرمستقیم: در صنایعی که به محصولات نفتی نیاز دارند (مانند حملونقل، شیمیایی و تولیدی).
۴. تأثیر بر اقتصاد ملی و جهانی
بسیاری از کشورهای نفتخیز (مانند ایران، عربستان، روسیه و ونزوئلا) بخش عمدهای از درآمد خود را از صادرات نفت و گاز تأمین میکنند.
تغییرات قیمت نفت میتواند بر رشد اقتصادی کشورها تأثیر بگذارد و حتی بحرانهای مالی ایجاد کند.
۵. وابستگی حملونقل و صنایع سنگین به نفت
حملونقل: تمام وسایل نقلیه (هواپیما، کشتی، قطار و خودروها) عمدتاً از سوختهای نفتی مانند بنزین، گازوئیل و نفت سفید استفاده میکنند.
صنایع سنگین: صنایعی مانند فولاد، سیمان و معدنکاری برای فرآیندهای تولیدی خود نیاز به انرژی حاصل از نفت و گاز دارند.
شرکتهای نفتی ایران
در ایران، چندین شرکت بزرگ در حوزه نفت و گاز فعالیت میکنند که هرکدام در بخشهای مختلف صنعت نفت (بالادستی، میاندستی و پاییندستی) نقش دارند. در ادامه، مهمترین شرکتهای نفتی ایران را معرفی میکنم:
۱. شرکت ملی نفت ایران (NIOC – National Iranian Oil Company)
🔹 بزرگترین و مهمترین شرکت نفتی ایران و چهارمین شرکت نفتی بزرگ جهان از نظر ذخایر نفتی و گازی.
🔹 مسئول اکتشاف، استخراج، تولید و صادرات نفت خام و گاز طبیعی در ایران.
۲. شرکت ملی گاز ایران (NIGC – National Iranian Gas Company)
🔹 مسئول تولید، انتقال، توزیع و صادرات گاز طبیعی در ایران.
🔹 یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان گاز طبیعی در جهان.
۳. شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران (NIORDC – National Iranian Oil Refining & Distribution Company)
🔹 مسئول پالایش نفت خام و تولید فرآوردههای نفتی مانند بنزین، گازوئیل و قیر.
🔹 مدیریت شبکه جایگاههای سوخت و صادرات فرآوردههای نفتی.
۴. شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران (NPC – National Petrochemical Company)
🔹 یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات پتروشیمی در خاورمیانه.
🔹 تأمین مواد اولیه برای صنایع پلاستیک، شوینده، دارویی و شیمیایی.
۵. شرکت نفت و گاز پارس (POGC – Pars Oil and Gas Company)
🔹 مسئول توسعه و بهرهبرداری از میدان گازی پارس جنوبی (بزرگترین میدان گازی جهان).
🔹 تأمینکننده بخش عمدهای از گاز مورد نیاز کشور.
۶. شرکت پتروپارس (Petropars)
🔹 یکی از شرکتهای مهم در توسعه میادین نفت و گاز ایران.
🔹 فعال در پروژههای بالادستی، از جمله توسعه فازهای پارس جنوبی.
۷. شرکت مهندسی و توسعه نفت (PEDEC – Petroleum Engineering & Development Company)
🔹 مسئول اجرای پروژههای توسعهای در میادین نفت و گاز ایران.
🔹 نقش کلیدی در افزایش تولید و مدیریت مخازن نفتی.
۸. شرکت نفت مناطق مرکزی ایران (ICOFC – Iranian Central Oil Fields Company)
🔹 یکی از شرکتهای اصلی تولیدکننده نفت و گاز در مناطق داخلی ایران.
🔹 مدیریت تولید از میادین نفتی استانهای فارس، خوزستان، کرمانشاه و لرستان.
۹. شرکت نفت فلات قاره ایران (IOOC – Iranian Offshore Oil Company)
🔹 مسئول بهرهبرداری از میادین نفتی خلیج فارس.
🔹 یکی از بزرگترین شرکتهای تولیدکننده نفت در دریا.
۱۰. شرکت حفاری شمال و شرکت ملی حفاری ایران
🔹 دو شرکت اصلی در حوزه حفاری چاههای نفت و گاز در خشکی و دریا.
🔹 ارائه خدمات فنی و حفاری به شرکتهای نفتی ایران.
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران شرکت دولتی پاییندستی نفتی ایرانی است، که در زمینه توزیع فرآوردههای نفتی و مدیریت جایگاههای سوخت فعالیت میکند. این فراوردهها شامل بنزین، CNG، گازوئیل و سوخت هواپیما است که در داخل کشور انتقال پیدا میکند. این شرکت به عنوان زیرمجموعهای از شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران است.
National Iranian Oil Products Distribution Company: NIOPDC
پس از ملی شدن صنعت نفت و تأسیس شرکت ملی نفت ایران، سازمانی با وظایف توزیع و پخش فرآوردههای نفتی، تحت عنوان اداره پخش و خطوطلوله در شرکت ملی نفت ایران شکل گرفت. در سالهای بعد، با عناوینی چون؛ امور پخش و فروش داخلی و نیز امور پخش و فروش محلی، در تهران فعالیت داشت.

شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران
سال ۱۳۶۶ سازمان پخش فراوردههای نفتی از شرکت ملی نفت جدا شد. به عنوان یک شرکت سهامی خاص، متعلق به شرکت ملی نفت ایران و تحت نام؛ شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران تأسیس گردید.
در سال ۱۳۷۰ در پی تجدید ساختار شرکتهای تابعه وزارت نفت شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران تأسیس شد. بر اساس اصل جداسازی فعالیتهای شرکتهای بخش بالادستی از پاییندستی مالکیت شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی، به شرکت ملی پالایش و پخش واگذار گردید. هماکنون این شرکت همچنان به عنوان زیرمجموعهای از شرکت پالایش و پخش فعالیت میکند.
سخن پایانی
صنعت نفت یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین صنایع در تاریخ ایران و جهان است. از کشف و استخراج اولیه تا تحولات سیاسی و اقتصادی قرن بیستم، نفت همواره نقش تعیینکنندهای در تحولات جهانی داشته است. امروز، با افزایش اهمیت انرژیهای تجدیدپذیر و مسائل زیستمحیطی، آینده صنعت نفت با چالشهای جدیدی روبرو است.
ایران دارای صنعت نفت و گاز بسیار گستردهای است که توسط شرکتهای دولتی و نیمهدولتی مدیریت میشود. شرکت ملی نفت ایران (NIOC) مادر تمامی این شرکتهاست و شرکتهای تابعه آن در بخشهای مختلف فعالیت دارند.
منبع: فلاح، مادق. صنایع و شرکتها. تهران: پارسمدیر.

نگارنده: پشتیبانی پارسمدیر | صنایع و شرکتها | 27 بهمن 03