پرسشنامه تمرکززدایی شهری

دانلود پرسشنامه تمرکززدایی شهری دارای روایی، پایایی، منبع استاندارد و شیوه تفسیر

نوع فایل: ورد

منبع: استاندارد

شیوه تفسیر: دارد

روایی و پایایی: دارد

تعریف: مفهومی و عملیاتی

تعداد سوالات : ۴۸ گویه با طیف لیکرت ۵ درجه

هدف: بررسی نقش و عملکرد شهرهای جدید در تمرکز زدایی مادر شهرها

ابعاد: بعد اقتصادی و اشتغال‌زایی، توسعه فضایی، تعادل اجتماعی و جذب جمعیت مازاد شهر تهران

تعریف مفهومی و عملیاتی پرسشنامه تمرکززدایی شهری

مادر شهر: مادرشهر یا Metropolis از ریشه یونانی و از دو کلمه Meter (مادر) و Polis (شهر) تشکیل شده است. مادرشهر، شهری است که ازنظر مرکزیت دولتی، فعالیت اقتصادی یا فرهنگی بر سایر سکونتگاه‌ها برتری داشته باشد. این شهر ممکن است شهر اصلی یک ناحیه، یک ایالت-استان و یا یک کشور و گاهی پایتخت آن باشد. برابر این تعریف، می‌توان عنوان مادرشهر را در مورد هر شهر بزرگ به کار برد.

مادرشهر، شهری است که از نظر مرکزیت دولتی و فعالیت اقتصادی و فرهنگی بر دیگر سکونتگاه­ها برتری دارد، برمبنای این تعریف عنوان مادرشهر را می‌­توان در مورد هر شهر بزرگ به کار برد. برطبق نظریه ی مکان­مرکزی، مادرشهر به شهری گفته می‌شود که حداقل دارای یک میلیون نفر جمعیت باشد و در سلسله‌مراتب شهری بتواند به صورت مرکز کنترل اقتصاد جدید درآید و بر ناحیه‌ای داری ۵ تا ۳۰ میلیون نفر جمعیت مسلط شود.

کلان شهر: بین کلانشهر و مادرشهر از نظرمفهومی با توجه به معادل لاتین آن تفاوتی وجود ندارد. کلانشهر همان مادرشهر است. مگر زمانی که ما این دو واژه را از هم جدا کنیم و مثلا بگوییم از این به بعد کلانشهر معادل مگالاپلیس یا مثلا مگاسیتی است. که آن موقع بحث عوض می‌شود. لیکن در حال حاضر تفاوتی بین آنها وجود ندارد. لیکن این نکته لازم به ذکر است که استعمال کلانشهر برای مادرشهرهای بالای ۱ ملیون نفر جمعیت ( ۱ تا ۸ ملیون) در ایران رایج است.

تمرکززدایی شهری

تمرکززدایی راهبردی برای مردم‌سالارشدن نظام سیاسی و حرکت شتابداری در جهت توسعه پایدار است که در حال حاضر، به بحث داغ محافل اجرایی دولتی تبدیل شده است. برخلاف حالت تمرکز که قدرت و تصمیم‌گیری در مرکز یا در سطح مسئولان رده‌بالا، متمرکز است، تمرکززدایی امکان می‌دهد سطوح پایین به مشکلاتی که مستقیماً با آن سروکار دارد، توجه کند.

برخلاف اتخاذ سیاست‌های تمرکززدایی از جمله عدم استقرار صنایع، انتقال صنایع از تهران، انتقال کاربری‌های فراشهری از تهران و جز آن در اغلب برنامه‌های توسعه، این برنامه‌ها موفق نبوده، و تمرکزگرایی در تهران تشدید شده و واقعیت‌ها مبین وجود تمرکز فعالیت، خدمات و مراکز تصمیم‌گیری در تهران است. بنابراین، باید راه‌کاری اساسی را برای کاهش تمرکز از حاکمیت سیاسی- اداری و سطوح تصمیم‌گیری و مدیریتی کشور به نفع مدیریت محلی و مدیریت توسعه استانی دنبال کرد تا با استفاده از شیوه‌‌های اصلی تمرکززدایی، زمینه آمایش و توسعه کشور فراهم آید.