نشان CE
نشان سی‌ای CE marking یک علامت مدیریتی است که نشان می‌دهد استانداردهای بهداشتی، ایمنی و محیط‌زیستی رعایت شده است. این استاندارد برای محصولاتی که در اروپا به فروش می‌رسند الزامی است. به همین خاطر نشان CE را درواره ورود به بازارهای اروپایی می‌دانند.
در تجارت امروز سازمان‌ها و شرکت‌ها در پی کسب روش هایی برای رقابت، قدرت و بهینه سازی محصولات وفعالیت‌های خودمی باشند. ازطرف دیگر مشتریان وقت وامکانات لازم برای ارزیابی محصول خریداری شده را ندارند. بنابراین با نگاه به استانداردهای جهانی به دنبال محصولانی مطابق با این استانداردها بوده و سپس اقدام به خرید کالا می‌کنند. نگرش جامعه اروپا نسبت به تجارت آزاد و حرکت آزادانه کالاها، اروپا را بر آن داشت تا با تدوین یک راهنمای جدید راه تجارت آزاد را هموار نماید.
چناچه شرکتی موفق به دریافت این نشان شود از اعتبار اولیه برای ورود به بازارهای اروپایی برخوردار می‌شود. بنابراین شرکت‌های پیشگام ایرانی به سوی دریافت این نشان دورخیز کرده‌اند. از سوی دیگر لازم است مدیران شرکت‌های ایرانی بدانند با حقه و کلک نمی‌توان به این استاندارد دست پیدا کرد. لذا مطالعه این مقاله می‌تواند به درک بهتری از شرایط اخذ نشان CE کمک کند.
نشان CE چیست؟
کلمه CE بروی بسیاری از محصولات معامله شده در بازارهای منطقه اقتصادی اروپا (EEA) مشاهده می‌شود. EEA شامل کشورهای اتحادیه اروپا و همچنین ایسلند، لیختن اشتاین و نروژ است. سوئیس عضو بازار EFTA است، اما نه عضو اتحادیه اروپا. با این حال، هنوز بخشی از این بازاراست. علامت CE نشان می‌دهد که محصولاتی که در EEA به فروش می‌رسند، مورد ارزیابی قرار گرفته اند تا شرایط ایمنی، سلامتی و حفاظت از محیط زیست را بالا ببرند.
هنگامی که یک محصول در اتحادیه اروپا خریداری می‌کنید، می‌توانید علامت CE را بر روی آنها پیدا کنید. با تایید مارک CE برای یک محصول، تولید کننده اعلام می‌کند که محصول مطابق تمام الزامات قانونی برای مارک CE است. بنابراین می‌تواند در سراسر EEA به فروش برسد این نیز در مورد محصولات ساخته شده در کشورهای دیگر که در EEA به فروش می‌رسد، اعمال می‌شود. مزیت CE Marking هم برای کسب‌وکارها و هم برای مصرف‌کنندگان در داخل EEA می‌باشد.
نشان CE
علامت CE نمادی است که در بالا نشان داده شده است. حروف “CE” اختصار عبارت فرانسه “Conformité Européene” است که به معنای “سازگاری اروپایی” است. اصطلاح اولیه مورد استفاده “علامت EC” بود و در سال ۱۹۹۳ به طور رسمی جایگزین شده است. “CE Marking” در حال حاضر در تمام اسناد رسمی اتحادیه اروپا استفاده می‌شود. “CE Mark” نیز در حال استفاده است، اما این اصطلاح رسمی نیست.
هدف و مزایای پیاده سازیCE
با داشتن آرم CE مجوز ورود به بازارهای اروپایی را پیدا می‌نماید. محصولاتی که گواهی CE دریافت کنند شانس بیشتری برای بازاریابی و تصاحب بازارهای جهانی خواهند داشت.
دامنه کاربردCE: برای تمامتولید کنندگان که به تصاحب بازارهای جهانی می‌اندیشند. با پیاده‌سازی این استاندارد، محصول مورد نظر می‌تواند به صورت قانونی در کشورهای عضو اتحادیه اروپاEU و منطقه تجاری آزاد اروپا به فروش برسد و جابجا شود. مزیت‌های اصلی شان CE عبارتند از:
- امکان صادرات به کشورهای دیگر
- ایجاد اطمینان در مصرف‌کننده و بازار خرده فروشی
- رعایت حقوق مصرف‌کننده
- مزیت رقابتی و تبلیغاتی
- نظر مثبت نهادهای قانونی
- شرکت در مناقصات بزرگ دولتی از جمله نفت، گاز، پتروشیمی
- گردش آزاد محصول در بازار تجارت اتحادیه اروپا و Sدیگر بازارها(EU)
- ارتقا ایمنی محصولات
- افزایش حجم صادرات و فروش بیشتر
خلاصه و جمع‌بندی
علامت CE انطباق محصول با قوانین و مشخصات تعریف شده در اروپای متحد را نشان می‌دهد. محصولی که موفق به اخذ این آرم می‌شود، می‌تواند در تمامی کشورهای اروپای متحد و اتحادیه تجارت آزاد اروپا بدون محدودیت برای فروش، به بازار عرضه شود. با داشتن آرم CE مجوز ورود به بازارهای اروپایی را پیدا می‌نماید CE بر گرفته از دو کلمه ‹‹Community European›› به مفهوم ‹‹ اروپای متحد» Conformity European به مفهوم ‹‹تطابقاروپایی›› هم اشاره شده می‌باشد.
گواهی CE نشانه سیستم مدیریت کیفیت نیست، بلکه حکایت از ایمنی محصول دارد. این نشان بیانگر تطابق ایمنی محصول با الزامات اتحادیه اروپا می‌باشد. نشان CE نشان می‌دهد که محصول ویژگی‌های مرتبط با دستورالعمل‌های اروپایی را دارد و برای دامنه گستر ده‌ای از محصولات قابل فروش در داخل یا صادرات به بازار اروپا اجباری است.
نشان CE ادعای تولید کنندگان می‌باشد که این محصول همه ویژگی‌های ضروری مربوط به مقررات اروپایی رادارد. پذیرش نشان CE بطور دستورالعملی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کشورهای منطقه اقتصادی اروپا به اجرا در می‌آید. این کشورها شامل استرالیا، بلژیک، یونان،آلمان، مجارستان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، لاتویا، لیختنشتین، فنلاند، فرانسه، قبرس، بلغارستان، لیتوانیا، لوکسمبورگ، مالتا، نروژ، هلند، پرتغال، رومانی، اسلواکی، اسلوانیا، اسپانیا، سوئد، ندرلند و انگلستان می‌باشد. کشورهای دیگر نیز تمایل زیادی دارند تا این مقررات را در آینده نزدیک بکار گیرند. برای فروش محصولی در هر یک از این کشورها یک اصل لازم می‌باشد.
