فهرست منابع APA

فهرست منابع APA استانداردی است که توسط انجمن روان‌شناسی آمریکا ارائه شده است. این روش برای ارجاع درون متنی و برون متنی در انواع مقاله علمی و پایان‌نامه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در جوامع آکادمیک ایران از این روش به عنوان شیوه اصلی نوشتن فهرست منابع استفاده می‌شود.

استناددهی درون متنی به روش APA

الف) وقتی اثر فقط یک پدیدآورنده دارد:
(نام خانوادگی، سال نشر اثر) مانند (احمدی‌فرد، ۱۳۸۵)
* نام خانوادگی افراد بدون ذکر عنوان می‌آید مثل دکتر، پروفسور، استاد، خانم، آقا و…

ب) وقتی اثر دو پدید‌آورنده دارد:
(نام‌خانوادگی نفر اول و نام‌خانوادگی دوم، سال نشر اثر)
مانند (احمدی‌فرد و عسکری، ۱۳۹۰)

ج) وقتی اثر بیش از دو پدید‌آورنده دارد:
(نام خانوادگی نفر اول و همکاران، سال نشر اثر)
مانند (احمدیفرد و همکاران، ۱۳۹۰)
* در انگلیسی معادل کلمه دیگران، “et al”می‌آید.
* اگر در طول همان پاراگراف به اثر اشاره می‌شود دیگر نیازی به ذکر تاریخ نیست.

د) اگر نام پدید‌آورنده در متن اصلی آمده است، بلافاصله سال نشر اثر در داخل پرانتز می‌آید.
مانند: احمدی‌فرد و همکاران (۱۳۸۵)، معتقدند که …

ه) برای استناد یک متن به چند منبع مختلف، در پایان متن، نام دو یا چند پدیدآورنده به ترتیب حروف الفبا آمده و تاریخ نشر اثر هر کدام نوشته می‌شود. در این صورت افراد با «؛» از هم جدا می‌شوند.
متن مورد نظر نوشته شود (احمدیفرد، ۱۳۸۵؛ عسکری، ۱۳۹۰؛ عرب، ۱۳۹۱)

در فهرست منابع APA هرگاه به دو یا چند اثر از یک مؤلف اشاره می‌شود، تاریخ همه آثار به ترتیب آورده می‌شود.
مثال: پژوهش‌های کاندوس (۱۹۸۰، ۱۹۸۸، ۱۹۹۰، ۱۹۹۵)

ارجاع دهی به مقاله در فهرست منابع APA

الف) یک نویسنده

نام‌خانوادگی، نام. (سال). عنوان مقاله. نشریه، دوره (شماره)، صفحه.

احمدی‌فرد، مریم. (۱۳۸۵). ارائه الگوی مدیریت استراتژیک. مدیریت راهبردی، ۳(۲)، ۲۱-۳۶.

ب) دو نویسنده

نام‌خانوادگی، نام. (سال)، عنوان مقاله، نشریه، دوره، شماره، صفحه

احمدی‌فرد، مریم؛ عسکری، فروغ. (۱۳۸۵). ارائه الگوی مدیریت استراتژیک. مدیریت راهبردی، ۳(۲)، ۲۱-۳۶.

ج) چند نویسنده

نام‌خانوادگی، نام. (سال)، عنوان مقاله، نشریه، دوره، شماره، صفحه

احمدی‌فرد، مریم؛ عسکری، فروغ؛ عرب، سمیه. (۱۳۸۵)، ارائه الگوی مدیریت استراتژیک. مدیریت راهبردی. مدیریت راهبردی، ۳(۲)، ۲۱-۳۶.

د) مقالات همایشی

برای ارجاع دهی درون متنی به مقاله کنفرانسی مانند مقالات علمی-پژوهشی و تخصصی عمل می‌شود. برای ارجاع دهی در منابع پایانی نیز مانند سایر مقالات تخصصی عمل می‌شود با این تفاوت که عنوان نشریه، دوره، شماره و صفحات ذکر نمی‌شود بلکه عنوان و محل کنفرانس ذکر می‌شود.

عسکری، فروغ؛ عرب، سمیه. (۱۳۹۰)، شیوه‌های برابستن با بندشانه‌ای پهن، کنفرانس علمی دانش زنان، تهران.

منبع‌نویسی لاتین

منبع‌نویسی لاتین درست مانند آن چیزی است که در فارسی بیان شد. با این تفاوت که

• در فهرست منابع لاتین به جای ؛ از .، استفاده می‌شود.
• بین نفر آخر و نفر ماقبل از حرف & استفاده می‌شود.
• نام کوچک فقط با حرف اول نمایش داده می‌شود.
• عنوان مجله به صورت ایتالیک درج می‌شود.

برای نمونه شیوه نوشتن منبع لاتین برای یک نویسنده، دو نویسنده و چند نویسنده مانند زیر است:

Goodman, C. M. (1987). The Delphi technique: a critique. Journal of advanced nursing, 12(6), 729-734.

Williams, P. L., & Webb, C. (1994). The Delphi technique: a methodological discussion. Journal of advanced nursing, 19(1), 180-186.

Habibi, A., Sarafrazi, A., & Izadyar, S. (2014). Delphi technique theoretical framework in qualitative research. The International Journal of Engineering and Science, 3(4), 8-13.

منبع‌نویسی برای پایان‌نامه و رساله

پایان‌نامه کارشناسی ارشد (Master’s thesis)

نام‌خانوادگی، حرف اول نام. (سال). عنوان پایان‌نامه (پایان‌نامه کارشناسی ارشد، نام دانشگاه).

فرجی، ن. (۱۳۸۵). سنجش کیفیت خدمات دانشجویی پایگاه اینترنتی پارس‌مدیر (پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران).

Miller, A. (2019). Enhancing Readiness: an exploration of the New Zealand qualified firefighter programme (Master’s thesis, Auckland University of Technology)..

رساله دکتری (Doctoral dissertation)

نام‌خانوادگی، حرف اول نام. (سال). عنوان پایان‌نامه (رساله دکتری، نام دانشگاه).

فرجی، ن. (۱۳۹۰). مدلسازی کیفیت خدمات دانشجویی پایگاه اینترنتی پارس‌مدیر (رساله دکتری، دانشگاه تهران).

Kelly, M. (2018). The art of coffee roasting: Investigations into sensor development for the application of controlling coffee roasting (Doctoral dissertation, The University of Waikato).

منبع‌نویسی کتاب در فهرست منابع APA

الف) کتاب‌های دارای یک نویسنده

احمدیفرد، مریم. (۱۳۸۵). روش پژوهش پیشرفته. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

* اگر کتاب ویرایش دوم یا بیشتر باشد باید آن را نیز پس از عنوان کتاب در داخل پرانتز ذکر کنید. برای تجدید چاپ (چاپ چندم است) این کار لازم نیست.
احمدیفرد، مریم. (۱۳۹۰). روش پژوهش پیشرفته. (ویرایش سوم). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

ب) کتاب‌های دارای چند نویسنده

* کتاب‌هایی دارای دو مؤلف یا بیشتر نیز با ذکر نام تمام نویسندگان، به ترتیبی که در اثر اصلی آمده، نوشته می‌شود.
* برای کتاب‌هایی که هنوز چاپ نشده‌اند، از کلمه زیر چاپ (inpress) استفاده می‌شود.

ج) کتاب‌هایی که به جای مؤلف، با عنوان سازمان‌ها و نهاد‌ها منتشر شده‌اند.
در این صورت‌ به جای نام مؤلف، نام سازمان مربوط می‌آید. مانند:
مرکز اسناد و مدارک علمی، وزارت آموزش و پرورش. (۱۳۶۲). واژه‌نامه آموزش و پرورش:
فارسی ـ انگلیسی، انگلیسی ـ فارسی. تهران: مؤلف.
* وقتی نویسنده کتاب و ناشر یکی هستند، پس از ذکر محل انتشار کتاب، کلمه مؤلف (در انگلیسی author) می‌آید. مثل نمونه بالا و یا مثال زیر:
هومن، حیدر‌علی. (۱۳۵۴). اندازه‌گیری‌های روانی و تربیتی و فن تهیه تست. تهران: مؤلف.

۳) کتاب‌هایی که به جای مؤلف، ویراستار یا گرد‌آورنده دارند به صورت زیر نوشته می‌شوند:
مثال: شفیع‌آبادی، عبدالله (گرد‌آورنده). (۱۳۷۴). مجموعه مقالات اولین سیمینار راهنمایی و مشاوره. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.

۴). کتاب‌های ترجمه شده:
ابتدا نام مؤلف یا مؤلفان کتاب، عنوان کتاب و سپس نام مترجم می‌آید. مثل:
هرگنهان، بی.آر و اولسون، ام. اچ.(۱۳۷۴). مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری، (ترجمه علی‌اکبر‌ سیف).تهران: دانا. (تاریخ انتشار به زبان اصلی ۱۹۹۳).

استناددهی به نقل قول‌ها به روش APA

در فهرست منابع APA اگر مستقیماً از کسی نقل‌قول می‌شود، در انتهای نقل‌قول (نام پدیدآورنده، سال نشر، شماره صفحه) ذکر می‌شود.

اگر نقل قول کمتر از ۴۰ کلمه باشد، در داخل متن نوشته می‌شود و قبل و بعد از آن علامت گیومه قرار می‌گیرد.

مثال: نتایج پژوهش‌های انجام شده را می‌توان چنین خلاصه کرد که «ارزشیابی‌های دانشجویی بیش از آن که نشان‌دهنده تغییرات محتوایی باشند، نشان‌دهنده تغییرات روش آموزشی اساتید هستند.» ( دانکن، ۱۹۸۶، ص۷۷)
*. اگر نقل قول بیش از ۴۰ کلمه باشد، با حاشیه‌ای بیش از متن و به صورت یک پاراگراف جدا نوشته می‌شود. در این صورت گذاشتن علامت گیومه در آغاز و انتهای مطلب ضروری نیست.

اگر به یک فصل کامل از یک کتاب استناد شده است، پس از سال نشر باید شماره فصل بیاید، که مخفف فصل در فارسی «ف» و در انگلیسی «chap» است.
مثال: ( مجتهد زاده، ۱۳۸۵،ف ۵)
*اگر تاریخ نشر اثری مشخص نیست، به جای تاریخ از کلمه” بی‌تا “و در انگلیسی از “n.d” استفاده می‌شود.
مثال: (محمدی، بی‌تا).
* اگر پدید‌آورنده اثر مشخص نیست یا پدید‌آورنده ندارد، به جای نام خانوادگی پدید‌آورنده، نام اثر را داخل گیومه می‌آوریم و تاریخ نشر آن را ذکر می‌کنیم.
مثال: («روش‌شناسی رسانه‌ها،» ۱۳۸۴)
* اگر عنوان متنی به زبان انگلیسی را می‌نویسیم، آغاز کلمات با حروف بزرگ نوشته می‌شود.
* مثال: (Using Skills, ۲۰۰۲)

هرگاه به دو یا چند اثر از یک مؤلف که در یک سال منتشر شده‌اند، اشاره می‌شود، از حروف الفبا برای متمایز ساختن آن‌ها، استفاده می‌شود.
مثال: مطالعات انجام شده در این‌باره (احمدی، ۱۳۶۵ الف، ۱۳۶۵ ب)

وقتی به آثاری استناد می‌شود که نام خانوادگی مؤلفان آن‌ها یکسان است، علاوه بر نام خانوادگی، نام کوچک یا حرف اول نام کوچک مؤلفان نیز در متن آورده می‌شود.
مثال: (نیک‌خواه، احمد، ۱۳۵۷ و نیک خواه، پژمان، ۱۳۸۲)

اگر از کتاب‌های بدون مؤلف استفاده می‌شود، به جای مؤلف نام عنوان اثر می‌آید.
مثال: فلک‌ناز و خورشید آفرین و سروگل (۱۳۲۴)
* اگر عنوان اثر خیلی طولانی است، به ذکر چند کلمه اول آن اکتفا می‌شود ولی در منبع‌‌‌نویسی
به طور کامل می‌آید.
مثال: فلک‌ناز (۱۳۲۴).

دانلود فایل آموزش فهرست نویسی APA