هویت فناوری

هویت فناوری (Technology identities) ویژگی‌های ترکیبی و یکپارچه‌ای است که جنبه‌های مختلف فناوری را به صورت یک کاراکتر واحد بازنمایی می‌کند. منظور از جنبه‌های مختلف فناوی شامل نوآوری، اثربخشی، سودمندی، ریسک ادراک شده و الزامات آن می‌باشد. بنابراین فناوری‌ها نیز به عنوان یک موجودیت واقعی در زندگی امروز قابل تعریف هستند. براساس ویژگی‌های معین و متمایزی قابل تشخیص هستند. این مفهوم در مباحث فناوری اطلاعات و ارتباطات کاربرد بسیار زیادی دارد. از جنبه مدیریتی نیز در حوزه مدیریت فناوری اطلاعات مورد بررسی قرار می‌گیرد.

تحولات گسترده در زمینه کامپیوتر و ارتباطات، تغییرات شگرفی را در عرصه‌های متفاوت حیات بشری به دنبال داشته است. انسان همواره از فناوری استفاده نموده و کارنامه حیات بشری مملو از ابداع فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات که از آنان به عنوان فناوری‌های جدید و یا عالی، یاد می‌شود.

این دستاوردها، بیشترین تاثیر را در حیات بشری داشته اند. دنیای ارتباطات و تولید اطلاعات به سرعت در حال تغییر بوده است. اکنون شاهد همگرایی آنان بیش از گذشته با یکدیگر هستیم. بگونه‌ای که داده‌ها و اطلاعات بسرعت و در زمانی غیرقابل تصور به اقصی نقاط جهان منتقل و در دسترس استفاده کنندگان قرار می‌گیرد. در این مقاله کوشش شده است تا مفهوم هویت فناوری تشریح شود.

تعریف هویت فناوری

هویت فناوری به صورت ساده یعنی علم استفاده از یک سری ابزار که این ابزار همان پردازش، نگهداری، جمع آوری، ذخیره، توزیع، انتقال، امنیت است که بر روی اطلاعات اعمال می‌شود. به عبارت دیگر فناوری اطلاعات عبارت از کاربرد رایانه‌ها و دیگر فناوری‌ها برای کار با اطلاعات می‌باشد.

هویت فناوی به عنوان حضور اسمی و منطقی فناوری که مجموعه مشخصی از ویژگی‌های شخصی و انتظارات عملکردی را بازنمایی می‌کند، تعریف می‌شود. این ویژگی‌ها در کنار هم ارزش‌ها و کاربردهای فناوری را نمایندگی می‌کند.

فناوری‌‌اطلاعات‌وارتباطات، بدون شک تحولات گسترده‌ای را در تمامی عرصه‌های زندگی داشته است. عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی انسان تحت تاثیر فناوری است. همچنین هویت فناوری بر جوامع بشری بگونه‌ای تاثیر دارد که جهان امروز به سرعت در حال تبدیل شدن به یک جامعه اطلاعاتی است. جامعه‌ای که در آن دانایی و میزان دسترسی و استفاده مفید از دانش، دارای نقشی محوری و تعیین کننده است.

ارکان هویت فناوری

هویت فناوری به جایگاه برجسته اطلاعات، دستگاه‌های ذخیره سازی و پردازش اطلاعات و دستگاه‌های انتقال و دستیابی به اطلاعات تاکید دارد. در این راستا، علاوه بر زیرساخت‌های مخابراتی، رسانه هائی دیگر نظیر رادیو و تلویزیون نیز در فهرست وسایل ارتباطی، قرار خواهند گرفت. زیر ساخت فنآوری اطلاعات و ارتباطات در مرحله اول نیازمند وجود یک زیرساخت اطلاعاتی است. در آن تمامی دستگاه‌ها و وسایل ارتباطی نظیر تجهیزات مخابراتی، رادیو و تلویزیون قرار خواهند گرفت. به این ترتیب امکان ارائه سرویس‌ها و خدمات اطلاعاتی را با کیفت مطلوب، فراهم می‌شود. بر همین اساس می‌توان هویت فناوری را مشتمل بر سه بخش اساسی زیر در نظر گرفت :

  • زیرساخت اطلاعات
  • فن آوری‌های اطلاعات
  • کاربردهای اطلاعات

در زیرساخت اطلاعات، هدف ایجاد و گسترش امکانات زیر می‌باشد. شبکه‌ها و سرویس‌های مخابراتی، تکنولوژی‌های انتقال، سوئیچینگ و روتینگ، دستیابی و عرضه، ارتباطات چند رسانه‌ای از این دسته هستند. در فنآوری اطلاعات موارد متعددی وجود دارد. ذخیره سازی اطلاعات، پردازش و ارائه اطلاعات، سیستم‌های عامل، زبان‌های برنامه نویسی، مهندسی پروتکل‌ها، نرم‌افزارهای کاربردی از این دسته هستند.

خلاصه و جمع‌بندی

عناصر هویت فناوری، نیازمند استفاده از تجهیزات و امکانات فیزیکی گسترده‌ای نظیر سیستم‌های سوئیچینگ، روتینگ، شبکه‌ای گسترده از خطوط تلفن ثابت، سیار و شبکه‌های رادئوئی، می‌باشند. در این رابطه و به منظورانجام عملیات و مدیریت زیرساخت فیزیکی متشکل از عناصر و تجهیزات سخت افزاری،می بایست از سخت افزار و نرم‌افزارهای متعددی استفاده شود. با طراحی و پیاده سازی زیرساخت اطلاعات، امکان ارتباط دستگاه‌های مختلفی  به شبکه فراهم می‌شود. به این ترتیب آنان قادر به استفاده از سرویس‌ها و خدمات مختلفی می‌باشند. این عوامل در کنار هم می‌توانند هویت فناوری را تشریح کنند.

ارتباط با زیرساخت اطلاعاتی ممکن است مستقیم و یا غیرمستقیم ایجاد گردد. معمولاً برای سنجش میزان شکاف دیجیتالی بین جوامع به هویت فناوری استناد می‌گردد. بدیهی است با فرض ایجاد زیر ساخت اطلاعات، بدون وجود دستگاه‌های ارتباطی، امکان استفاده مطلوب و بهینه از زیر ساخت و درنهایت بهره مندی از دستاوردها و پتانسیل‌های ارائه شده در بخش‌های فن آوری اطلاعات و کاربردهای اطلاعات، وجود نخواهد داشت.

دستگاه‌های ارتباطی به عنوان شرط لازم برای ورود به بزرگراه‌های اطلاعاتی مطرح می‌باشند. بدیهی است تنوع، کیفیت و مقرون به صرفه بودن دستگاه‌های ارتباطی، گزینه‌های متعددی را به منظور استفاده از منابع اطلاعاتی در اختیار متقاضیان، قرار می‌دهد. امکان دستیابی آحاد جامعه به منابع اطلاعاتی، یکی از عناصر اصلی سیاست‌گذاری در زمان تعریف استراتژی توسعه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در هر جامعه می‌باشد.

5 1 رای
امتیازدهی به مقاله