شرکت نوپا (استارتاپ)

شرکت نوپا (استارتاپ) Startup شرکتی است که بوسیله یک فرد کارآفرین برای تحقق یک طرح تجاری عموماً مبتنی بر فناوری‌های جدید پایه‌گذاری شده است. معمولاً یک شرکت نوپای موفق قابلیت رشد بیشتری نسبت به یک شرکت جا افتاده دارد، یعنی می‌تواند با سرمایه‌ای کمتر، نیروی کار یا زمینه رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های قدیمی داشته باشد. قابلیت‌های پویا و چابکی سازمانی شرکت‌های نوپا به آنها این امکان را می‌دهد تا رقبای قدیمی و سنتی بازار را به چالش بکشند.

فینتک نمونه‌ای از یک شرکت نوپا (استارتاپ) که بانکداری سنتی را به مخاطره انداخته است. چنین کسب‌وکارهایی از مزایای متعددی برخودار هستند و البته مشکلات و محدودیت‌های خود را نیز دارند. شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر شکلی و به هر اندازه‌ای ایجاد شوند. سرمایه‌گذارها به‌طور کلی به آن دسته از شرکت‌های نوپایی جلب می‌شوند که نسبت خطر به سود بالایی دارند و مقیاس پذیرتر هستند. بنابراین هزینه راه‌اندازی کمتر، ریسک زیاد و توان بالقوه بالایی برای برگرداندن سرمایه دارند. شرکت‌های نوپا برای رشد سریع خود نیاز به جذب سرمایه دارند و در این راه گزینه‌های مختلفی دارند.

شرکت‌های دیگر یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به شرکت‌های نوپا با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند. در عمل خیلی از شرکت‌های نوپا توسط بنیان‌گذارانشان سرمایه‌گذاری می‌شوند. چنین شرکت‌هایی به مدد استفاده از فناوری‌های جدید از یک سو و افزایش شمار افراد تحصیلکرده در کشور از رشد قابل ملاحظه‌ای برخوردار شده‌اند. بنابراین در این مقاله مفاهیم زیربنایی شرکت‌های نوپا تشریح شده است.

تعریف شرکت نوپا (استارتاپ)

استارت آپ یک کمپانی نوپا می‌باشد که برای یک مسئله راه حلی نوین را ارائه می‌دهد، همچنین می‌توان گفت که تضمینی برای موفقیت از طریق این راه حل نمی‌باشد. بهتر است بدانید که امروزه در دنیای فناوری و تکنولوژی شاهد استفاده زیاد از استارتاپ هستیم. جالب است بدانید که این واژه در سن فرانسیسکو ریشه دارد. همچنین می‌توان گفت بعضی افراد استارت آپ را یک فرهنگی نو برای بیان اندیشه‌های نو و ایجاد خلاقیت می‌دانند؛ که هدف آن برطرف کردن مشکلات موجود می‌باشد.

استارت آپ یا استارتاپ به کسب‌وکارهایی گفته می‌شود که قبل از آن هیچ نمونه مشابه دیگری در کشور و حتی دنیا وجود نداشته باشد، این بدان معنی است که استارتاپ برای اولین بار توسط اشخاص یا شرکت‌ها تاسیس ‌شود. لازم به ذکر است که تعریف استارت آپ تنها به کسب‌وکار مربوط نمی‌شود. سازمانی که در جستجوی یک مدل کسب‌وکار که قابل تکرار و مقیاس پذیر باشد شکل گرفته است.

شرکت نوپا (استارتاپ) یک کسب‌وکار جدید است. کسب‌وکاری که عموماً حول محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل رشد بالایی دارد. استارت آپ یک نهاد انسانی است که برای ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایطی که ابهام بالایی وجود دارد به وجود آمده است..
انجمن بازاریابی آمریکا

استارت آپ شرکتی است که تلاش می‌کند مشکلات مردم را زمانی که راه حل واضحی برای آن‌ها وجود ندارد و موفقیت تضمین نشده است، برطرف نماید. افرادی که دستی بر اتش دارند استارت آپ‌ها را به عنوان فرهنگ تغییر یا ابداع روش‌ها و ایده‌های فعلی تعریف می‌کنند که برای حل کردن مشکلات اساسی افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بررسی تاریخی استارتاپ‌ها

ترویج مفهوم استارتاپ خیلی قدیمی نیست و شاید تنها یک یا دو دهه از استفاده از این لفظ در ایران و سایر نقاط جهان می‌گذرد. استارتاپ‌ها نیز محصول حوزه مدیریت کارآفرینی بوده و ریشه در ادبیات کارآفرینی سازمانی دارد. مطمئناً می‌توان شروع آن را با شروع تمدن در بین انسانها و خرید و فروش محصولات مختلف گره زد. اما آغاز استفاده از مفهوم استارت آپ به سال حدود ۱۹۱۱ میلادی برمی‌گردد که آغاز آنها با شرکت‌های Silicon Valley شروع شد. یکی از مهمترین محصولات این شرکت، استارت آپ IBM بود که اسم آن از International Business Machines برگرفته شده است. این استارت آپ در سالیان بعد موفق شد که خود را به عنوان یکی از غول‌های تولید کننده نرم‌افزار در دنیا معرفی کند.

یکی از قدیمی‌ترین و موفق‌ترین استارت آپ‌های دنیا، شرکت اپل است که توسط استیو جابز راه‌اندازی شد. یکی دیگر از استارت آپ‌های معروف جهان نیز استارت آپ گوگل است که ایده آن در سال ۱۹۹۷ مطرح شد و در سال ۱۹۹۸ آغاز به کار و محصول خود را تولید کرد. امروزه می‌توان موتور جستجوی گوگل را به عنوان پیچیده‌ترین و قویترین موتور جستجو در جهان معرفی کرد.

تعریف شرکت نوپا (استارتاپ)

در محیط‌های پویا موسساتی تأسیس می‌شوند که نیاز به توسعه رفتار کارآفرینی (نوآوری، مخاطره پذیری و نوسازی استراتژیک) به منظور رقابت به صورت موفق و ایجاد ارزش، هر دو برای خود و برای سیستم‌های اقتصادی به عنوان یک کل دارند. منابع انسانی نقش مهمی را ایفا می‌نمایند تا آنجا که آنها می‌توانند موشق یا مانع کارآفرینی شرکت شوند. تواناسازی کارکنان برای نوآوری، ریسک پذیری و مبادله دانش لازم هستند، همراه با سیستم‌های پاداش که این نوع رفتار را تشویق می‌نماید.

تفاوت استارت آپ با کسب‌وکارهای دیگر

معمولا همه فکر می‌کنند استارتاپ‌ها بر پایه ایده نوآورانه و خلاقانه‌ای راه اندازی می‌شوند که در قسمت تعاریف متوجه شدید که همه استارتاپ‌ها اساسا اینطور نیستند!

معمولا استارتاپ‌ها به گونه‌ای هستند که کمتر کسی می‌تواند از آن کپی کند و در این صورت است که اکثر آنها کم رقیب یا حتی بی رقیب ظاهر می‌شوند. اما تمرکز اصلی استارت آپ‌ها روی صحیح دیده شدن و همچنین بیشتر دیده شدن است. چون قرار است ایده شان برای رفع نیاز افراد زیادی کاربرد داشته باشد.

معمولا استارت آپ‌ها برای راه اندازی نیاز به سرمایه زیادی دارند و به خاطر همین مورد هم اکثرا استارت آپ‌ها با حمایت مالی و سرمایه گذار کارشان را شروع می‌کنند. امروزه شرکت‌های زیادی با عنوان شتاب‌دهنده استارتاپ که به راه اندازی کسب‌وکارهای نوپا و استارت آپ‌ها کمک می‌کنند وجود دارند که در ادامه در موردشان بیشتر توضیح می‌دهم.

یکی از تفاوت‌های استارت آپ‌ها با دیگر کسب‌وکارهای اینترنتی در این است که استارت آپ‌ها قابلیت مقیاس پذیری دارند. البته همانطور که قبلا گفتم ممکن است مقیاس پذیری در برخی از استارت آپ‌ها به صورت چشمگیر دیده نشود.

مقیاس پذیری به رشد کسب‌وکار نسبت به هزینه‌های آن گفته می‌شود که این رشد به صورت کاملا نامتناسب است.

ارتباط مدیریت منابع انسانی و شرکت نوپا (استارتاپ)

از چالش‌های راه‌اندازی یک شرکت نوپا (استارتاپ) موضوع نیروی انسانی است. برخی از شرکت‌های نوپا برای کاهش این هزینه‌ها از دفتر کار مجازی یا فضای کار مشترک استفاده می‌کنند. همچنین چالش مسائل حقوقی با توجه به محصول یا خدمتی که کسب‌وکار نوپا می‌خواهد ارائه دهد نیز وجود دارد. اینکه چگونه تیم کاری دور هم جمع شوند و هر کدام چه تعهدی به کار داشته باشند یا خرید و فروش‌های آن‌ها به چه شکلی باشد گاهی بسیار مهم است.

مدیریت منابع انسانی و حوزه‌های کارآفرین به ندرت با هم در گذشته مورد مطالعه قرار گرفته اند. در واقع، مطالعات اندکی در مورد مدیریت منابع انسانی در شرکت‌های کارآفرین وجود دارد، هر چندمدیریت منابع انسانی نقش کلیدی در شرکت‌های کارآفرین به عنوان تکان دهنده و محرک توسعه و رشد موسسات ایفا می‌نماید. پژوهش در مورد نقش مدیریت منابع انسانی در فرایند کارآفرینی اکنون در حال ظهور است.

اگر چه رشته مدیریت منابع انسانی و کارآفرینی به خوبی توسعه یافته و توسط خود رشته‌ها به رسمیت شناخته شده، ترکیبی از مطالعه این دو نسبتا پدیده جدیدی بوده است. علاقه به این حوزه ترکیبی از مدیریت منابع انسانی و کارآفرینی از سال ۲۰۰۰ تا حد زیادی گسترش یافت، هدف از این موضوع خاص است که به ارائه شواهد نظری و تجربی که مربوط به مدیریت منابع انسانی با کارآفرینی است، بپردازد. به عنوان یک نتیجه، شرکت نوپا به عنوان فرایند افزایش توانایی موسسه برای دستیابی و بکارگیری مهارت‌ها و توانایی‌های نوآوری اعضای موسسه در نظر گرفته شده است. این عبارت مغایر با پیشنهاد تعداد زیادی از مولفان است که کارآفرینی شرکت را به طور مستمر جستجوی فرصت‌های جدید و گشودن آغوش خود به روی تغییرات در سازمان می‌دانند.

نتیجه‌گیری بحث شرکت نوپا (استارتاپ)

وظیفه مهم در راه‌اندازی یک کسب‌وکار، تحقیق برای اعتبار، ارزیابی و توسعه ایده یا مفاهیم آن کسب‌وکار است. اگر ارزش یک شرکت بر اساس فناوری آن شرکت باشد، مهم است که بنیان‌گذاران از مالکیت معنوی ایده‌های خود حفاظت کنند. بخش عمومی نیز در راستای اهداف دولت کارآفرین به توسعه استارتاپ‌ها و کارآفرینی در سازمان‌های دولتی اقبال زیادی دارد.

در تعریف شرکت نوپا (استارتاپ) بر این مسئله تاکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فنآوری اطلاعات باشد. با این وجود بسیاری از استارت آپ‌ها در سال‌های اخیر حول محور فناوری‌های جدید شکل گرفته‌اند. شاید به‌همین دلیل در برخی تعاریف به این مسئله هم اشاره می‌شود که استارت آپ باید در حوزه فن آوری‌های نوین فعال باشد. علاوه بر این از آنجایی که هدف از راه‌اندازی یک استارتاپ پیدا کردن مدل کسب‌و‌کار است؛ عمر آن نمی‌تواند طولانی باشد و معمولا بعد از گذشت چند سال به موفقیت می‌رسد یا بودجه‌ی آن تمام می‌شود و شکست می‌خورد.

به‌طور خلاصه می‌توان گفت که استارت آپ نوعی کارآفرینی مدرن محسوب می‌شود که برپایه فناوری فعالیت دارد. اما لزوما هر کسب‌وکاری که برپایه فناوری باشد استارتاپ نیست. کلیه استارت اپ‎ها به نوعی از تکنولوژی استفاده می‌کنند. لازم به ذکر است که از موقعی که ایده شروع استارت اپ به ذهن خطور می‌کند تا مرحله سود دهی یکسری مراحل را شامل می‌شود. شرکت‌های نوپا معمولاً به دنبال جذب حمایت مالی هستند. و هم‌زمان به دنبال ایجاد مزیت‌های رقابتی نسبت به سایر رقبا هستند. از این رو این شرکت‌ها می‌کوشند تا با بازاریابی و ایجاد یک شبکه فروش منسجم زمینه مناسبی برای کسب‌وکار خود فراهم کنند. با این حال، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا یک نوع سرمایه‌گذاری خطرپذیر دانسته می‌شود.

فصل دوم و ادبیات پژوهش مدیریت کارآفرینی

فصل دوم و ادبیات پژوهش در زمینه مدیریت کارآفرینی توسط پایگاه پارس‌مدیر به نگارش درآمده است. این فصل دوم در پایان‌نامه‌ای با هدف ارزیابی مدیریت کارآفرینی پایگاه پارس‌مدیر تهیه شده و به نگارش در آمده است. بنابراین مالکیت معنوی آن با پایگاه پارس مدیر است و بازنشر آن از نظر قانونی و اخلاقی صحیح نیست. مبانی نظری و ادبیات پژوهش مدیریت کارآفرینی را می‌توانید خریداری کنید.