یکپارچگی زنجیره تامین
یکپارچگی زنجیره تامین فرآیند کنش متقابل است که در آن شرکتهای موجود در زنجیره به شیوهای مشارکتی برای کسب پیامدهای مناسب باهم کار میکنند. در واقع، شرکتهایی که در ابتدا به صورت مستقل و مجزا فعالیت میکردد، جهت کسب مزایای عملکردی بهتر، تلاش میکنند تا با سایر عناصر زنجیره تأمین همکاری نمایند.
در طول دهه گذشته، توافق عمومی در رابطه با اهمیت برقراری یکپارچگی در مدیریت زنجیره تامین افزایش یافته است. یکپارچگی زنجیره تأمین شرکتها را قادر میسازد تا از طریق اعمال نوآوری بیشتر و تحمل هزینههای کمتر، بر محدودیتهای منابع خود غلبه نمایند. راهبرد یکپارچهسازی، تامینکننده و مشتری را به سوی فرآیند خلق مشترک ارزش رهنمون میسازد و برای مشتریان شرکت ارزشآفرینی میکند. این راهبرد میتواند برای شرکت شرایطی را فراهم سازد تا در پرتوی آن قادر شود بر شایستگیهای محوری و حیطههای تخصصی خاص خود تمرکز نماید.
هدف اصلی در مدیریت زنجیره تأمین، یکپارچهسازی در زنجیره است تا با شناخت نیازها و کمبودها در زنجیره به بهبود شاخصهای مؤثر در زنجیره پرداخته شود. این شیوه از مدیریت در نهایت زنجیره ارزش را بهینه میسازد و همه ذینفعان سازمان از آن منتفع میشوند. نظر به اهمیت موضوع در این مقاله به مطالعه یکپارچگی زنجیره تامین پرداخته میشود.
تعریف یکپارچگی زنجیره تامین
یکپارچهسازی در زنجیره تأمین شامل یکپارچهسازی کارآمد تأمین کنندگان، تولیدکنندگان، انبارها و فروشگاهها با هدف حداقل کردن هزینههای سیستم در کنار برآورد کردن تقاضای مشتریان است. به این منظور پارامترهای مختلف مدیریت زنجیره تأمین مانند ناب، چابک، پایدار و سبز به کار گرفته میشود تا یکپارچهسازی حاصل شود.
باید به این نکته توجه داشت که هرچقد میزان یکپارچهگی در زنجیره تأمین بیشتر باشد، کیفیت محصول، تحویل، انعطافپذیری فرآیند و رهبری هزینه بهبود پیدا میکند. این یکپارچگی در زنجیره تأمین میتواند در قالب همکاری با سایر بخشهای زنجیره صورت بگیرد. تمامی فعالیتهای مرتبط مانند جریانهای کالا و خدمات از مرحلهی ماده خام تا محصول نهایی قابل مصرف برای مشتری توسط پویایی بین تولیدکنندگان، تأمین کنندگان و مشتریان یکپارچه شود.
لازم است تا مدیران علاوه بر فعالیتهای داخلی شرکت به ارتباطات و تعاملهای ضروری با سایر ارگانهای مربوطه به زنجیره نیز متمرکز شوند؛ همکاریهایی که در زنجیره صورت میگیرد موجب افزایش عملکرد زنجیره در بازار میشود.
یکپارچگی زنجیره تأمین در بازارهای رقابتی موجب مدیریت مؤثر در فرآیندهای داخلی کسبوکار، مشارکت با تأمینکنندگان و مشتریان خارجی میشود. یکپارچگی زنجیره تأمین به عنوان فرآیند تعامل و در شرکتهایی که برای رسیدن به نتیجهای قابل قبول از مشارکت با سازمانهای خارج از شرکت و ایجاد هماهنگی بین فعالیتهای داخلی شرکت، ضروری است.
مزایای یکپارچگی زنجیره تامین
زنجیره تأمین یکپارچه قادر است به جریانهای مؤثر از محصولات و خدمات، اطلاعات، پول و تصمیمات برای ایجاد بیشترین ارزش با کمترین هزینه برای مشتری، دست پیدا کند. در یک زنجیره تأمین یکپارچه در کنار هماهنگی عملیاتی، هماهنگی استراتژیکی که منجر به سودهای عملیاتی و استراتژیکی میشود، برقرار است. به این نکته توجه داشته باشید که عملیات برای یکپارچگی داخلی با خارجی متفاوت بوده و تصمیمات و استراتژیهای خاص خود را میطلبد.
یکپارچهسازی زنجیره تامین موجب افزایش در متغیرهای کلیدی زیر میشود:
- عملکرد بازار
- عملکرد مالی
- بهرهوری
- رضایت مشتری
همچنین یکپارچهسازی موجب کاهش در متغیرهای کلیدی زیر میشود:
- در هزینه سفارشدهی
- هزینه معاملاتی
- زمان سیکل و سطح موجودی
- کاهش عدم اطمینان کسب و کار
سطوح مختلف یکپارچگی به تبع اثرهای مختلفی را هم بر زنجیره میگذارد؛ به طور مثال کاهش موجودی و در نتیجه آن کاهش هزینههای نگهداری، افزایش در تسهیم اطلاعات، بهبود سودآوری، افزایش سطح خدمت دهی، افزایش نوآوری در تکنولوژی و طرح محصول و در نهایت ارتقای عملکرد شرکا در عملیاتهای زنجیره تأمین تأثیراتی است که یکپارچگی بر عملکرد شرکتها میگذارد.
زنجیره تأمین یکپارچهسازی و سنتی
در تولید انبوه، مدیران سعی دارند تا با پیادهسازی استراتژیهای خود هزینههای تولید را کاهش دهند تا از توسعه آهسته محصولات خود جلوگیری کنند به همین دلیل مفاهیم مدیریت زنجیره تأمین جای خود را در بین برنامهریزیها مدیران باز کرد. مدیران ضمن بررسی مدیریت در زنجیره تأمین به یکپارچهسازی در زنجیره پرداخته تا بین جریانهای اطلاعات، مالی ومواد هماهنگی ایجاد کنند.
زنجیرههای تأمین یکپارچه متفاوت از یک زنجیره تأمین سنتی است که بر جریانهای گسسته در فرآیندهای تأکید دارد. ایراداتی که موجب شد تا مدیران به یکپارچگی زنجیره تأمین فکر کنند، عقب افتادگی پلکانی زنجیره تأمین سنتی است. همین امر یکی از عوامل پیشبینیهای غلط در تخمین موجودی مورد نیاز است.
از طرفی عدم یکپارچگی در زنجیره تأمین سنتی عدم هماهنگی بین بخشهای مختلف آن را شامل میشود. نتیجهی آن دیر برطرف شدن تقاضای مشتری است. به همین دلیل ایجاد یک زنجیره تأمین یکپارچه برای کاهش عدم اطمینان و هزینههای اضافی به موضوعی مورد بحث در فرآیندهای مدیریت زنجیره تأمین تبدیل شده است.
خلاصه و جمعبندی
شرکتها میتوانند از طریق یکپارچگی حاصل منابع خاص عملیاتی و دانش فناوری خود را در داخل سازمان و با سازمانهای دیگر شریک شوند. همچنین از طریق به ارتقای عملکرد سازمانی خود کمک کنند. به طور کلی میتوان گفت موفقیت در امور مدیریت زنجیره تأمین وابسته به ایجاد یکپارچگی داخلی بین فرآیندها و عملیات زنجیره تأمین و یکپارچگی خارجی بین تأمینکنندگان و مشتریان است.
یکپارچگی در یک زنجیره تأمین میتواند به تقویت منابع عملیاتی منجر شود. برنامهریزی برای ایجاد یکپارچگی در زنجیره تأمین با توجه به بازار رقابتی موجود یک ضرورت برای مدیران است. هر برنامهریزی هم نیاز به زمانبندی و برآوردهای ممکن دارد که بدون آنها عملا کار به جایی پیش نخواهد رفت. بسیاری از سازمانها با همکاری سایر شرکتهای برنامهریز به ویژه فعال در حوزه زنجیره تأمین به ایجاد یک برنامه فراگیر میپردازند.
تهیه و تنظیم: پشتیبانی پارسمدیر
مدیریت تولید | ۰۶ شهریور ۰۱
